ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΕΡΓΙΑ.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΕΡΓΙΑ.

...........................................

-Τί εννοεί;
-Σοβαρολογεί;
-Αφού τη μετράμε και στατιστικά
-πφφφ, ευφυολογίες....
-τί να πει ο βολεμένος, λες και κατάλαβε πόσο υποφέρει ο κοσμάκης...
-τί άλλες π******* θα ακούσουμε εδώ μέσα.
.....................................................

Η εργασία παράγει, γενικά, προιόντα. Η μισθωτή εργασία δίνει το έργο της και παίρνει αντάλλαγμα ένα μισθό. Ο μισθός είναι, γενικά, μικρότερος από την εμπορική αξία του προιόντος (αλλιώς ο εργοδότης δε θα μίσθωνε...). Ο μισθωτός ζητάει το μεγαλύτερο μισθό που πορεί να πάρει. Ο εργοδότης το μικρότερο που μπορεί να δώσει. Διαπραγματεύονται το μισθό (σαν εμπόρευμα).

Οι άνεργοι, στη σημερινή ανεργία, είναι αυτοί που δε μπήκαν σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Αλλά είναι αυτοί που ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ. Δηλαδή εχουν εισοδήματα που τους επιτρέπουν να επιβιώνουν χωρίς να δουλεύουν, άρα έχουν και μια σχετική διαπραγματευτική δυνατότητα. Οι μετανάστες π.χ δεν την έχουν (όντας ακτήμονες, αν δε δουλέψουν θα πρέπει να βρουν αλλιώς τα μέσα συντήρησής τους/ κλεψιά, ζητιανιά/ ή να πεθάνουν. Οι περίφημοι "νέοι που τρώνε τα λεφτά του μπαμπά" μπαίνουν στα πλαίσια της σύγχρονης πολυεισοδηματικής οικογένειας, μορφή που εδραιώθηκε τα τελευταία 50 χρόνια. Ένα κτηματάκι, ένα σπιτάκι που νοικιάζεται (χτισμένο με δάνειο), η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς που μένουν μαζί, κανά ομόλογο. Αυτά που επέτρεψαν στον κανακάρη (και ΚΛΗΡΟΝΟΜΟ, προσοχή , έχει σημασία)να σπουδάσει ακόμα και εξωτερικό και με καλούς όρους. Οι πατεράδες και οι μητέρες φυσικά δεν είχαν πολυεισοδηματική οικογένεια, οι περισσότεροι είχαν αγροτική αλλά έζησαν εκείνα τα χρόνια του οικονομικού ....μπούμ(ελληνιστί "άνθιση":smile: )

Η ανεργία λοιπόν είναι ένα κατασκεύασμα νοητό, δεν υπάρχει πραγματικά όπως εμφανίζεται. Φυσικά η εικόνα που έδωσα είναι απλοποιημένη αλλά γι'αυτό έβαζα τη λεξούλα "γενικά". Όμως όλοι μπορείτε να εξέγξετε αν και πώς ισχύει. Η πραγματική ανεργία έρχεται, αν θέλετε, σε άλλες περιόδους (δείτε καμιά φώτο από το σχολικό βιβλίο για το κραχ του 1929/30). Αν η δουλειά παράγει πλούτο πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ανεργία;Είναι δυνατόν και εξηγούμαι:
Το πρόβλημα δεν είναι οτι δεν υπάρχει κόσμος να καταναλώσει τα αγαθά, το πρόβλημα είναι οτι δεν υπάρχει, πάντα , αγορά! Είναι η εσωτερική αντίφαση της αγοράς (που κορυφώνεται στις κρίσεις ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗΣ που ανακύπτουν σε κάποια στιγμή της εξέλιξης της αγοράς). Η ίδια αγορά που μας δίνει τα όλο φτηνότερα κομπιούτερ, ρούχα, αυτοκίνητα κλπ (βγάλτε τους καφέδες που ακριβαίνουν....ή μάλλον και αυτοί μπαίνουν γιατί βασίζεται η αύξηση ακριβώς στο πλεόνασμα από τα υπόλοιπα "φτηναίνοντα" προιόντα και έτσι μας επιτρέπουμε την πολυτέλειά του:wink:). Η αγορά εργασίας είναι το ίδο παράλογη όσο και η ίδια η αγορά. Δε μπορεί να αποφασίσει πόσο θα παράγει, άρα και πόσους εργαζόμςενους και που τους χρειάζεται. Έχουμε εμπιστευτεί την οργάνωσή μας στους εξωανθρώπινους νόμους της αγοράς και τρώμε τα προιόντα της μαζί με τις αντιφάσεις της!

Η υποτιθέμενη ανεργία χρησιμοποιείται έντεχνα και από τους εργοδότες και κατ'επέκταση από την κυρίαρχη πολιτική: οι πρώτοι για τη διαπραγμάτευση του μισθού και των ωρών εργασίας σου, οι 2οι για να σου υποσχεθούν οτι θα πιέσουν τους πρώτους (των οποίων είναι , γενικά και τελικά, υποχείρια)να σου δώσουν καλύτερους όρους!

Ναι, η "ανεργία" είναι ένα θαυμάσιο εύρημα! Και ακόμα όταν οι πολιτικοί ή οι αντιπρόσωποι των εργοδοτών όπως ο ΣΕΒ σου λένε:"πρέπει να μειωθεί η ανεργία" δεν το κάνου για να μειωθεί πραγματικά αλλά γιατί η σκοπιμότητα τους είναι να τονώσουν π.χ τις αγορές-καταναλώσεις (αφού δουλειές θα υπάρξουν) ή να καθησυχάσουν αναστατωμένους (αφού και οι βιομήχανοι προσφέρουν δουλειές) ή για να πιέσουν την κυβέρνηση (για να πάρουμε περισσότερους απελευθερώστε τους μισθούς)

Για μια ακόμα φορά σημειώνω οτι τα παραπάνω απλουστευτικά δεν είναι πλήρη. αλλά θέλω να πιστεύω οτι δεν είναι απλά εμπεριστατωμένη γνώμη αλλά διασαφήνιση ενός μηχανισμού λειτουργίας.